Moliere “Cimri” adlı eserinde parayı tüm insani değerlerin üstünde tutan, kendisine yabancılaşan ve para karşısında özgürlüğünü yitiren insanları ve para temelinde biçimlenen toplumsal ilişkileri hicveder. Bencilliğin, kibrin, insanı ne gülünç hallere düşürdüğü ince ama sivri bir mizah gücüyle göstermiştir.
Herhangi bir kültürün, herhangi bir dönemindeki bir yaşantıda bu tür bir davranış şeklinin genele yayılabileceğinden ve bunun ne denli büyük bir yanlış ne ciddi bir yanılgı ve bir cehalet olduğundan dem vurur. Cimriliğin sadece maddiyata dayalı olmadığı, manevi yoksulluğu da beraberinde getirdiğinin altını ustalıkla çizmiştir Moliere.
Eserinde geçen dikkat çekici diyaloglarından;
"Her geçen gün annemizi aratır oldu. Acaba eşini kaybetmiş bir adamın oluşan boşluğu doldurmak için paraya her geçen gün daha da sarılışı mıydı esas mesele? Yani, tatmin olmaz bir açlık var ve sanki ardında yatan neden de yitirmişlik."
Bu eşsiz eser, günümüzde bile hiç olmadığı kadar geçerliliğini koruyan, dehasıyla önünde şapka çıkartılması gereken bir çözümlemedir.
