İnsan, kendi hayatındaki felaketlerin sebebidir. Çağlar boyunca olduğu gibi, tam olarak ektiğini biçer. Hayat tamamen adildir ve her insanı yaptığı işlere göre ödüllendirir. Şimdinin kaderi, belki de uzak bir geçmişte ektiklerinin biçilmesidir. Bu nedenle, bu hayatın felaketleri ve ıstırapları, haksızlık olarak atfedilmemelidir, çünkü gerçek şu ki, bunlar tamamen adil bir yasanın tam olarak işleyişinden kaynaklanmaktadır. Kader, bir kez yaratıldığında geri alınamaz. Onunla ne savaşabilirsiniz ne de ondan kaçabilirsiniz. Kadere karşı savaşan insan, yalnızca kendini paramparça eder. Bunu yapmak, bir uçurumdan düşüp başını bir taşa çarpmakla eşdeğerdir: Ne kadar sert düşerse, kafasındaki hasar o kadar büyük olur. Ama uçurum bundan etkilenmez. Kader, gerçekte yaşamın İlahi amacıdır: Bu nedenle, ona direnmek Tanrı'ya karşı savaşmaktır. Kader, yine herhangi bir kindar anlamda ceza değildir. Ruhun geçmiş çağlarda öğrenemediği dersleri öğrenebileceği ve böylece bilgeliğe ulaşabileceği belirli iyileştirici deneyimlerin bir araya getirilmesidir. Kaderin nesnesi, ıstırap ve acı verici deneyimler gerektirebilse de, bireyin en yüce iyiliğini ister. Hayatın gerçek amacı, insanın deneyim yoluyla bilgeliği elde edebilmesidir.
Bu nedenle, bir kişinin yoksulluğu ve noksanlığı veya mali güçlükleri, işinde ve başkalarıyla ilişkilerinde kendini verimsizlik, yetersiz hizmet ve kötü muhakeme şeklinde ortaya çıkan karakter zayıflığından kaynaklanıyorsa, koşulları daha iyiye doğru kalıcı olarak değiştirilmeden önce o kişinin kendisinin değişmesi gerektiği sonucu çıkar. Başarısız insanlarla uğraşmanın zorluğu, onların tüm sıkıntılarının sebebinin kendileri olduğunu anlamalarını sağlamaktır. Ancak bunu anlayana kadar, durumları ümitsizdir ve onlara yardım etmek imkansızdır, ancak hatanın kendilerinde olduğunu kabul ettiklerinde, dertlerine bir çare ve bir yol olduğu gösterilebilir. Kendilerini geliştirme yoluyla, zorluklarından kurtulurlar. O halde, gizli zaafları araştırmalı ve karakterlerinde, sıkıntılarının sebebi olan azim, kararlılık, sebat, sabır, doğruluk, karar alma gibi zayıf yerleri inşa etmelidirler ve sonunda dertlerinin tüm nedenlerinin bunlar olduğunu anlayacaklardır. Koşullar yavaş yavaş daha iyiye doğru değişecektir. Her şey insanın içinden gelir (önce içeriden, sonra dışarıdan: bu yasadır); bu nedenle değişim her zaman içeride gerçekleşmelidir.
